
Fasada bazyliki.

Rozeta na fasadzie bazyliki.

Tył świątyni z absydą.
Główne wejście.
Rzeźba przy głównym wejściu.

Rozeta na nawie bocznej.
Tablica pamiątkowa poświęcona Sybirakom i ofiarom stalinizmu.
Obraz w bazylice przestawiający świątynię po częściowym zburzeniu w 1944 r.
Wnętrze bazyliki.
Bazylika Najświętszego Serca Pana Jezusa w Augustowie - świątynia w Augustowie z lat 1906-1911.
Informacje ogólne[]
- Kraj: Polska
- Miasto: Augustów
- Styl: eklektyczny, neoromański
- Zbudowany: 1906-1911
- Częściowo zniszczony: 1944 r.
- Odbudowany: 1986 r.
Położenie[]
Bazylika jest położona w centrum miasta, przy ulicy 3 maja, na terenie dawnego cmentarza.
Opis[]
Kościół został zbudowany w latach 1906-1911. W jego miejscu od 1564 roku stało kolejno pięć świątyń. Kościół jest mieszaniną stylów, na zewnątrz dominują elementy neoromańskie, wnętrze jest ekletyczne. Znajduje się w nim kilka obrazów z okresu międzywojennego. Dumą świątyni jest kolekcja witraży projektu Haliny Cieślińskiej-Brzeskiej, wykonane w zakładzie Józefa Olszewskiego. Odnoszą się one do historii polskich od chrztu w 966, aż po XX w - każdy witraż poświęcono innemu okresowi i wydarzeniu. Część witraży ma też tematykę typowo religijną i przedstawia na przykład czterech ewangelistów.
Charakterystyczne neoromańskie wieże kościoła, o wysokości 50 m są jednym z najbardziej rozpoznawalnych punktów w mieście. Niestety w 1944 r., gdy Augustów znalazł się w ogniu walk, zostały one wysadzone w powietrze przez Niemców wraz z całą fasadą kościoła. Dzieło odbudowy zostało wykonane dopiero w roku 1986.
W 2001 roku papież Jan Paweł II nadał kościołowi status bazyliki mniejszej.
Źródło[]
- Irena Baturowa Augustów i okolice (przewodnik), Wydawnictwo Hańcza, Suwałki 2001, ISBN 83-87415-24-3